İnsanın içinde neden çalışma isteği uyanmaz?Neden bir türlü başalayamaz ya da başlasada arkasını getiremez.Hemde çalışırsa yapacağını - o kapasitenin kendisinde olduğunu - bile bile...
Yaklaşık 15 yıldır bu benim ilgi alanım oldu:)Neden,neden,neden...?İnsanları tutan ne?Kimileri güdümlü füze gibi hedefine kilitlenip,çalışıp başarılı olurken neden kimileri bunu yapamıyor?Çalışması gerektiğini bilip çalışamamak diye bir tabir bile oluştu artık dilimizde.Acaba neden...?
Cevaplara geçmeden önce zihnimin çalışma şeklinin, sorunların asıl kaynağına inmek üzerine programlandığını belirtmem gerek.Bu bir kişilik özelliği.İşte bu sebeple asıl cevapları bulmam biraz uzun sürdü:))Ama değdi doğrusu...(en azından kendi hayatım için bunu net olarak söyleyebilirim)
Şimdi gelelim bu soruların cevaplarına.
Bu çalışma isteğinin bir türlü gelmemesinin altında yatan en büyük sebep,genellikle,kaybetme ihtimalini kabullenmemektir.Halbuki insan biraz düşünse,bu ihtimali yeryüzünden söküp atacak bir güç yok ki...Hem bu ihtimallerle insan oluruz,kul oluruz hayatta.Öyle olmasa kibrimizden yanımıza yaklaşılmazdı.İnsan, birazda kaybederek insan olur.
Bu ihtimal sadece bizim için değil herkes için vardır.
Bu bir sınav...Her sonuca açık bir sınav.Taa en baştan olmama ihtimalini kabullenirseniz en büyük stres kaynağınız uçar gider.Stres beyni baskı altına aldığından zihininizin açıldığını,bilgileri daha
Hem olmasa ne olur ki...?Hayatta daha önemli olan şeyler yokmu?İnsan bunları düşününce bu kabullenme daha kolay oluyor.Yani bunları anlamak için illa amansız bir hastalığamı yakalanmamız lazım???
Cennet vatanımızda doğmak ise ne büyük nimettir.Afrikada da doğabilirdik.İç savaşların ortasında can derdine düşebilirdik.Bunları düşününce kpss ne kadar komik kalıyor.İç savaştan kaçıp gelen birine bunları anlatsak ne derdi acaba bize...
Kabullenin arkadaşlar.Sadece sınavın olmama ihtimalini değil hayatınızda şu an olan biten herşeyi kabullenin.Birşeyleri değiştirmeye azmedin ama öncesinde şu halinizi kabullenin.Şu an sizin için en iyi yer burası yani yaşadığınız bu hayat...Her haliyle her şekliyle bu böyle...Joe Vitale'in dediği gibi ''Şu anda nerdeyseniz,kimseniz,ne yaşıyorsanız bilin ki bu sizin için iyi olandır'' (biz buna hayırlı olan diyoruz).
Kabullenen insanın sırtından resmen bir dağ kalkar.Kabullenmek hayatla barışmak ,hayatla aynı safa geçmek demektir.Akıntıya karşı yüzmeyi bırakıp kendini akıntıya bırakmak az bir gayretle güzel sonuçlara ulaşmak demektir.Az bir gayret dedimde A grubu sınavlarına hazırlanan bir arkadaşım var.Tam bir kitap delisi.İnsan bir derse 10 kaynaktan çalışırmı:))Oluyormuş işte:)Bu arkadaşım 9-10 kaynak kullanıp sınavları veremezken iki ya da üç kaynaktan çalışıp sınavları kazananları görünce deliye dönmüştü.Bunun bir açıklamasınıda bulamamıştı.Konuştukça meselenin kaynak meselesi değil kabullenme meselesi olduğunu gördü.O başarısız olma İHTİMALİNİ zihninden söküp atmak için saldırıyordu kitaplara.Sonuç,hüsran...
Konuşmalarımız ilerledi ve bu arkadaşım çok iyi bir gelişme gösterdi.Hayatın büyük resminin içinde hedeflediği şeylerin aslında o kadarda büyük olmadığını gördü.Hayatındaki düğümleri birer birer çözdü.Daha çok şükretmeye başladı.Daha az şikayet eder oldu.Daha önceden kabullenemediği şeyleri bırakın kabullenmeyi güler geçer oldu.Sonuç,o şimdi bir bakanlıkta uzman yardımcısı...Hedefleri bittimi peki?Elbette hayır.Son sürat çalışmaya devam ediyor.
Hayatınızda olan biten herşeyi kabullenmek herşeyi delip geçen bir lazer ışını gibidir.Ona dayanabilecek bir zırh yoktur.Onun verdiği güç bambaşkadır.Motivasyonu, yaparsın koçum,haydi aslanım diyerek,başardığınızı sürekli hayal edin diyerek kazanacağını sananlar yanılıyorlar.15 yıl boyunca benimde yaptığım buydu.Çare değilmiş,geçte olsa anladım...:)
Sır,kabullenmekte...Sır,kpss'de değil sizin hayata ve kpss ye bakışınızda.Bir ara çalıştığım dersanede öğrencilerime şöyle derdim.Benim rehberlikte yaptığım şey çok basit aslında.Ellerimi yana ve yukarı doğru açarak bakın derdim,siz kpss yi ve memuriyeti gözünüzde işte böyle büyütüyorsunuz.Benim burda yaptığım ise kollarımı aşağı indirerek,bu gözünüzde büyüttüğünüz şeyleri küçültmek,hepsi bu...
Son olarak,elde etmek istediğiniz şeyin olması ya da olmaması sizin için aynı olduğunda(iç dünyanızda),elde etmek istediğiniz şeye %99 sahip olursunuz.Hemde ummadığınız bir anda,ummadığınız bir şekilde,ummadığınız artı güzellikleriyle.
Hayatın doğası budur.Şimdi seçim sizin.Ya buna karşı durun ve stresin en alası ile boğuşun ya da hayatınızda olan biteni kabullenip,olma ihtimali olanlarıda kabullenip hayatla aynı safa geçin.
Hayatı zorlaştıran birazda bizleriz...İnşallah artık bu sizin için tersine döner...
0 yorum:
Yorum Gönder